با قلب تو کی جز من، بی سپر میجنگه؟

از صندلی شماره ۱۸ اتوبوس آبی رنگ اهواز خیره ام به شیشه غبار گرفته ! بارون بند اومده و تا چشمم سو داره ابرهای سیاه آسمون رو پوشوندن. آخرین شیفت امسال هم تحویل دادم و راهی خونه ام ، کوله بار حسرت و نداشته هام روی شونه هام سنگینی میکنه اما چه میشه کرد ؟ کنارم دخترکی نشسته به احتمال زیاد دانشجو که به من پاستیل تعارف میکند ! - نوشجان من نمیخورم . اتوبوس جاده را طی میکند و کم کم حوصله ام سر میرود، از جیب کوله ام هندزفری درمیاورم و چاوشی شروع میکنه به خوندن اینکه خنده رو ازلب این دل ناشاد بگیر .. سکانس دوم :سیگاری را از جعبه اش بیرون می کشد. داخل دهان میگذارد. دختر با لحنی که شیطنت در آن موج می زند: " یه دونه بده مام بزنیم روشن شیم! " پسر چشمانش را گرد می کند. ابروهایش را به هم گره می زند و با لحنی که خشونت از آن می بارد می گوید: " گوه نخور! " با قلب تو کی جز من، بی سپر میجنگه؟...

آفتاب توام با آسمون آبی پاك بیست هفتم اسفند باهار وقتی باهاره که بوی تورو داره .. با قلب تو کی جز من، بی سپر میجنگه؟...

می‌دونم یک روز میذاری و میری، باد چشم‌های تو رو با خودش خواهد برد، اما امروز برای من باش. انگار آخرین روزه، امروز برای من باش...

الکساندر: فردا چقدر طول میکشه؟

آنا: ابدیت و یک روز...

فیلم: ابدیت و یک روز(Eteity and a day)

با قلب تو کی جز من، بی سپر میجنگه؟...